Is geluk dan toch te koop?

Wéér duwt de Roma een rozemarijntakje in Don Carlos’ hand, als hij haar passeert op straat. “Gratis, neem het nou aan, lieverd,” zegt ze. Hij slaat het ogenschijnlijk vriendelijke gebaar af. Hij weet dat ze niet zo gul is als het lijkt, maar het vaak een opening is om geld af te troggelen.

“Een muntje dan?,” vraagt ze daarna. Don Carlos’ hart breekt altijd een beetje als hij vrouwen op straat ziet bedelen. Hij geeft haar dus wat kleingeld en vliegensvlug pakt zij zijn hand om hem te lezen, “als dank.”

Ze leest zijn toekomst, alles leuk en aardig, vertelt ze. “Maar wacht, er komt ongeluk op je pad. Logisch, want geluk krijg je niet zomaar. Als je geld geeft, ga ik veertien dagen voor je bidden.”

We lachen ’s avonds om zijn handleeservaring, en bespreken het thema. Samen komen we tot de conclusie dat we het niet geloven. Ik hang het rozemarijntakje op in de keuken.

Stomme zigeuner,- zegt hij gisteren vanuit het ziekenhuis bed tegen mij. We kijken naar zijn voet. Die onschuldige val van de trap, twee dagen na de handleessessie, heeft zijn voet lelijk gebroken.

Je zou je bijna gaan afvragen..zal het dan toch?

8 Reacties op “Is geluk dan toch te koop?”

  1. Gekochte liefde brengt ongeluk en maakt je armer.
    Onvoorwaardelijke liefde maakt je rijker als waardevol mens.

    Het spreekwoord ”Wie niet luisteren wilt, moet meer voelen” komt hier goed tot z’n recht.
    Hoewel je niet klakkeloos zomaar alles hoeft aan te nemen van iedereen, dan alleen te luisteren naar je eigen gevoel.

    Geliked door 1 persoon

  2. Leuk geschreven! Maar wat sneu dat hij zijn enkel heeft gebroken. Ik zit nu ook al een tijdje met een vriend met een flink gekneusde pols. Ook niet ideaal. Ik geef eigenlijk alleen wat aan bedelende mensen als ik het gevoel heb dat de persoon in kwestie het geld echt gebruikt voor levensonderhoud, niet drugs ofzo!

    Like

Laat een comment achter, vind ik leuk!

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.