In het midden van de brede ingang van Zara Home, in een overdekt winkelcentrum, zit een jongetje. Het is nog een kleuter. Hij zit op de grond, helemaal in zijn eentje maar hij heeft het goed naar zijn zin. Hij lacht.
Ik stop en kijk rond. Waar is zijn moeder? Wat doet dat kind daar alleen?
Nog meer mensen houden het jongetje in de gaten.
“Daniii,” roept een mevrouw.
Ze komt aanrennen en ziet het jongetje zitten. Ze stopt als ze hem ziet en slaat meteen een kruis.
Dani begint te lachen. Zijn beentjes bewegen heen en weer van plezier.
Heel even sluit ze haar ogen, ik denk dat ze God bedankt.
“Nooit meer. Doe dit nooit meer oké?”
Dani lacht nog steeds. Volgens mij ziet hij de erg er niet van in.
Sherita Jager 
Ahhhh… sheriet haha ik beleef t helemaal. Je bent echt goed :-)
LikeLike
:-)
LikeLike
Wacht tot dit jongetje zestig is, dan zal zijn moeder zich eens verstoppen !!
LikeLike
Hahaha
LikeLike
Dit komt zo ongeveer iedere ouder bekend voor; moet je niet te vaak hebben. :-)
LikeLike
Ik ken de verhalen van mijn moeder inderdaad wel. Ik kan me best voorstellen hoe erg je dan schrikt!
LikeLike
Heb ook zo eens een hartverzakking gehad: was mijn dochter kwijt in de supermarkt. Uiteindelijk vond ik haar in de koekjes rayon waar ze ‘braaf’ aan een meneer vroeg of hij haar aan die koekjes waar ze net niet aan kon, kon helpen. Zij zo fier als een gieter, en ik.. ik kon haar… -jeweethetwel,zeker? :D
LikeLike
Hahahaha
LikeLike