Vieze Spaanse neussnuiters

Ik ben niet zeker hoe het in Nederland gesteld is met de neussnuitcultuur, maar ik ben er inmiddels achter dat de normen en waarden wat betreft het neussnuiten in Spanje toch anders liggen dan mijn persoonlijke normen en waarden. Sonar el nariz, neus snuiten, wordt hier open en bloot en met veel getoeter uitgevoerd. Meerdere malen per dag. Volgens mij het liefst zo vaak mogelijk nog. En zo hard natuurlijk.

Net als dieren in het dierenrijk door middel van geluiden willen laten weten wie de sterkste en dominantste is, lijkt de gemiddelde Spanjaard door het toeteren te willen laten merken wie de meeste neusinhoud heeft. Dat is bewonderenswaardig en dwingt respect af, denk ik?

Staat een neus gelijk aan kracht en dominantie? Iemand kunnen onderspuiten met snot is wel een gevaarlijk en krachtig –vooral slijmerig- wapen, vind ik, maar voor de rest kan ik mij toch niet bedenken waarom het indrukwekkend is om de hele dag je neus te laten toeteren. Het is vies. Het is echt heel heel vies. Maar helaas doet iedereen het. Zelfs de meest nette Spanjaarden schrikken hier niet van terug, jammer genoeg. Dus zal ik na de termeratuurdrop deze week alle snottebellen en verkouden neussnuiters helaas toch nog wat langer moeten handelen. Bah.