Levenslessen: Onbeschoft gedrag & Klantvriendelijkheid

Nog te leren: Mijn hoofd koel houden als mensen onbeschoft doen. Hier wel iets van zeggen, maar het laten rusten zodra ik uit de situatie ben.onbeskoft

Voordeel: Stressvrij leven. Mensen kunnen je niet zo gemakkelijk raken, en zo houd je tijd over voor positieve en leuke dingen in het leven.

 

Heikelpunt: Als je een groot voorstander van klantvriendelijkheid bent, is het moeilijk om je niet te laten beïnvloeden door onbeskofte mensen.

 

Hoe op te lossen? Iets doen met de negativiteit die je voelt, waardoor je het verdunt totdat het uiteindelijk helemaal oplost. Door bijvoorbeeld er direct iets mee te doen, zeggen tegen desbetreffend persoon dat je zijn/haar gedrag onbeschoft vindt, of bijvoorbeeld het van je afschrijven, of er echt iets mee doen -klacht indienen als mogelijk.

 

Ervaring 1: Een paar jaar terug, bij de FEBO in Amsterdam tijdens de pauze van mijn zaterdagbaan. Een man was overdreven en brutaal mijn billen aan het bekijken, en ik vroeg hem vriendelijk of hij zijn hoofd wilde omdraaien en niet naar mij wilde kijken. Hij wilde dit niet doen, en ik ging met hem in discussie. Resultaat: een flinke duw, ik vliegend door de FEBO, op de grond en zwaar overstuur uithuilend bij mijn collega’s. Mission failed.

 

Ervaring 2: Bij de fruitboer, vorig jaar, besloot ik mij voor het eerst in het Spaans te verdedigen. Ik vond dat ik onnodig onbeschoft werd behandeld, en zou eens voor mijzelf opkomen, en zei hier dus iets van. Resultaat: Nog onbeschofter gedrag terug, een Sherita opnieuw zwaar overstuur uithuilend bij Vriendlief. Mission failed.

 

Ervaring 3: Van de week, bij de schoenenwinkel. De manager was zwaar onbeleefd, en zonder ruzie te maken, heb ik redelijk onaardig duidelijk gemaakt dat ze niet in haar recht stond mij zo te behandelen -mij niet aankijken, helemaal niet of kortaf spreken, etc-. Ik was erg boos op het moment dat ik de winkel uitliep, en ben nog twee uur lang boos gebleven. Wat hielp was de klachtmail die ik direct heb geschreven en uiteindelijk heb gestuurd naar de klantenservice van de desbetreffende winkelketen. Ik heb het hele verhaal uitgelegd heb de brief afgesloten met: “Ik kan mij niet voorstellen dat jullie in deze tijd van crisis met zoveel aanbod, zó iemand als manager hebben en geen klantvriendelijker personeel kunnen vinden.” Inmiddels heb ik een erg vriendelijke mail teruggekregen waar ze hun excuses aanbieden, en er volgt nog een telefoongesprek. Mission accomplished.

12 Reacties op “Levenslessen: Onbeschoft gedrag & Klantvriendelijkheid”

  1. Mannen die zomaar aan je gaan zittten zeg ik altijd erna. Vond je het lekker meestal zeggen ja. Dan zeg ik vind het fijn om jouw ballen drie maal in de rondte te draaien. Zal ik ook even beginnen. Weg zijn ze dan. Of op een heel nette manier. En als ze je aanraken. Zeg ik niet aanraken wat je niet kan betalen! Zeggen ze vaak hoeveel kost je. dan zeg ik jij staat niet in de quote 500 dus de kans dat jij mij kan betalen is nihil
    Zeg ik altijd als iemand onbeleefd is. Ben je lid van de bibliotheek? als ze nee zeggen zeg ik moet je lid worden dan kan je dat boek lenen van hoe ben ik beleefder tegenover mijn medemens.

    Geliked door 1 persoon

  2. gewoon concreet blijven en dan aangeven dat je dit niet ok vindt. Jij denkt dat je de enige bent die zich rot voelt na zo een gesprek, maar die aan de andere kant van het verhaal blijft daar echt ook nog wel mee rondlopen… Alleen dat weet jij dan weer niet :-).

    Like

  3. Inderdaad een mooi artikel. Ik wordt ook altijd een beetje droevig na zulke situaties, voel me persoonlijk aangesproken. Maar eigenlijk moeten we het met dié insteek bekijken dat het meer zegt over hen, dan over onszelf. Blijkbaar hebben mensen die zó reageren, problemen met zichzelf en reageren ze het op de omgeving af. Eigenlijk zijn zij dus heel zielig. En vroeg of laat komen ze er vast wel achter dat deze reacties niet de reactie is waar ze verder mee kunnen. (Ik denk bijvoorbeeld dat de winkeljuffrouw vast wel door haar baas hierover wordt aangesproken, en de man van de Febo wordt vast wel herkend als degene die een meisje de winkel doorsloeg)
    Bah mensen, doe gewoon aardig!

    Like

    1. Dankjewel :-) Ik word gelukkig nooit droevig, maar vooral boos. Ik weet dat het niet persoonlijk is, en als zou het persoonlijk zijn, dan nog is het niet mijn probleem maar dat van hun. Ik geloof ook wel dat die mensen gefrustreerd zijn en ze komen zichzelf zeker eens tegen. Er zijn gelukkig ook veel leuke en aardige mensen, en daarom is het ook zo zonde als ik tijd besteed aan degenen die niet leuk zijn.

      Like

      1. Nou, jouw insteek is nóg beter dan de mijne. Inderdaad, er zijn zóveel mensen die wél aardig zijn! Zonde eigenlijk van mijn energie om daardoor mijn stemming te laten bederven :)

        Like

Laat een comment achter, vind ik leuk!

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.